Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Έλα...



Έλα πάρε με
μες στο βυθό σου να βρεθώ
ν'αγαπηθώ να λυτρωθώ
Έλα πάρε με
στα γαλανά σου τα νερά
δώσε στα όνειρα φτερά.
Έλα πάρε με
σ' άλλα ταξίδια μακρινά
στου δειλινού τα μενεξιά
Έλα πάρε με
δώσε μου αίμα και μιλιά
σε χρυσαφένια ακρογιαλιά.
Έλα πάρε με
εκεί που το κορμί λυγά
ειεκεί που το κορμί γελάει
Έλα πάρε με
και θεϊκός μου γίνε στίχος
που τον χορεύει ο ρυθμός
κι ο ψάλτης ήχος.

4 σχόλια:

candy's τετραδιάκι είπε...

Πολυ ωραιο τραγουδι...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δεν ξέρεις πόση χαρά,να ξαναβρίσκω το ζαχαρένιο αγγελάκι μου! :))))
Χαίρομαι που επέστρεψες..!

Καλό σου βράδυ μικρή μου φίλη! :)))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Έχεις χαθεί... εύχομαι αυτό να συμβαίνει για κάποιον καλό λόγο... Αν θες, δώσε κάποιο στίγμα σου.. ανησυχώ...

καλό ξημέρωμα Ζαχαρένιο μου Αγγελάκι!!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Που φτερουγίζεις; .. πέρασα να αφήσω ένα χαμόγελο... και την αγάπη μου στη μικρή μου φίλη!